Opis schorzenia
Opis schorzenia
Autyzm jest całościowym zaburzeniem rozwoju charakteryzującym się nieprawidłowym i/lub upośledzonym rozwojem, pojawiające się przed 3 rokiem życia, w którym występuje nieprawidłowe funkcjonowanie we wszystkich spośród trzech sfer: interakcjach społecznych, komunikacji oraz ograniczonym, powtarzającym się repertuarze zachowań także trudnościami z integracją wrażeń zmysłowych.
Manifestację zaburzeń po 36 miesiącu życia nazywamy autyzmem atopowym.
Zaburzenia rozwoju społecznego można obserwować od niemowlęctwa. Mogą objawiać się w następujący sposób:
- niemowlęta nie pozwalają się karmić, nosić, przytulać
- nieco starsze dzieci nie reagują na imię, nie wykazują zainteresowania rodzicami, rówieśnikami
- nie bawią się adekwatnie zabawkami
- nie naśladują lub znacznie gorzej naśladują
- dzieci nie posiadają umiejętności właściwej interpretacji gestów, mimiki, postawy ciała
Zaburzenia mowy lub całkowity jej brak są jedną z najczęstszych przyczyn podejmowania diagnostyki przez rodziców.
Zaburzenia w tym zakresie są bardzo rozległe:
- całkowity brak umiejętności porozumiewania się
- mowa niefunkcjonalna
- brak motywacji do komunikacji
- brak umiejętności inicjowania i podtrzymywania rozmowy
- brak zrozumienia wypowiedzi, zwłaszcza metaforycznych
- schematyczne używanie mowy
- echolalie
- autostymulacja mową
- kompulsywne zadawanie pytań, obsesje tematyczne
- mowa niegramatyczna i niestylistyczna
Następnym obszarem w którym obserwujemy różne zachowania, dziwne upodobania jest zabawa:
- zupełny jej brak u dzieci bardzo mocno zaburzonych
- nieadekwatne używanie zabawek
- stereotypowe, powtarzające się czynności, dzieci często bawią się w ten sam sposób, dla nas niezrozumiały
- sztywność i opór wobec zmian
- częste stymulacje sensoryczne
- zaburzona umiejętność naśladowania oraz umiejętność odczytywania emocji
- brak myślenia abstrakcyjnego, wyobraźni
- duża lękliwość
Efekty terapii
Efekty terapii
Naszymi pacjentami są najczęściej osoby w wieku od 2,5 roku do 20 lat. Terapia wymaga zaangażowania specjalistów z wielu dziedzin, rodziny a zwłaszcza rodziców. Z naszych doświadczeń wynika, iż młodsze dzieci szybciej uzyskują wymierne korzyści terapii, nie jest to jednak regułą.
Efekty leczenia są współzależne od zaangażowania rodziców oraz złożoności schorzenia.
Poprawie ulegają:
- rozwój w zakresie mowy
- pojawienie się pierwszych słów
- większy zasób słownictwa
- wyraźniejsza mowa
- bardziej spontaniczna mowa
- bardziej gramatycznie układane zdania
- nabycie umiejętności opowiadania
- odpowiadanie adekwatnie na zadawane pytania
- znaczna poprawa w świadomości siebie, otoczenia oraz ciekawość świata
- zwiększenie stopnia akceptacji zmian w swoim otoczeniu
- reakcja na swoje imię
- polepszenie kontaktu wzrokowego
- znacznie lepsze rozumienie mowy niewerbalnej (intonacji głosu, mimiki twarzy, gestów) oraz używanie mowy niewerbalnej (pojawienie się gestów)
- używanie zabawek zgodnie z przeznaczeniem oraz nabycie umiejętności „wymyślania” zabaw
- zwiększenie samodzielności w zakresie codziennych czynności
- chęć posiadania własnego zdania
- większa ciekawość świata- zadanie dużo pytań
- poprawa w relacjach społecznych oraz rodzinnych
- wykonywanie poleceń
- wyciszenie, uspokojenie dziecka
- zachowania bardziej adekwatne do sytuacji
- wyciszenie stymulacji i zaburzeń sensorycznych
- wyciszenie agresji i autoagresji
- wyciszenie lęków
- znaczna poprawa zdolności intelektualnych
- rozwój myślenia abstrakcyjnego - żartowania, opowiadania, udawania, pomysłowości itp.
- okazywania uczuć: troskliwości, czułości, empatii
- znacznie lepsza pamięć i koncentracja
- znaczne postępy w nauce
- nabycie umiejętności „kłócenia się”, umiejętności mówienia „nie”, pokazywania własnego zdania i własnych potrzeb
- poprawa kondycji fizycznej
- lepsza koordynacja ruchowa
- zmniejszenie hipotoni
- zauważalna poprawa mimiki twarzy
- postępy w grafomotoryce: rysowanie, kolorowanie, wycinanie
- mniejsza wybiórczość pokarmowa
- uregulowanie przemiany materii
- lepsza detoksykacja poprzez pocenie się
- znaczna poprawa trawienia
- wyregulowanie wypróżnień
- mniejsza wybiorczość pokarmowa
- chęć poznawania nowych smaków
- poprawa snu
- rozwój zachowań społecznych - kontakt wzrokowy, emocje, uśmiech, rozmowa, zabawy grupowe, współpraca z rówieśnikami
- systematyczny rozwój zainteresowań
- wzrost spontaniczności w zachowaniu