Terapia ADHD
Opis schorzenia
ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) jest zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Klasyfikowany również jako zaburzenie hiperkinetyczne. Jego pierwsze objawy pojawiają się już w okresie wczesnego dzieciństwa, a największe nasilenie osiągają między 6 a 9 rokiem życia, czyli w okresie, gdy dziecko rozpoczyna naukę szkolną.
Dla ADHD charakterystyczne jest:
- nadpobudliwość ruchowa
- hiperaktywność
- impulsywność
- deficyt uwagi
- brak wytrwałości w wykonywanych zadaniach
- problemy z nauką
Dzieci z ADHD są często niecierpliwe, nie potrafią ustać w jednym miejscu, poczekać na swoją kolej.
Są gadatliwe, często odpowiadają na pytania które nie były skierowane do nich lub przerywają rozmowę innych, albo odpowiadają nie usłyszawszy pytania do końca.
Tak jak w przypadku ADD deficyt uwagi również rzutuje na wyniki w nauce oraz funkcjonowanie w domu. Dziecko wydaje się być niegrzeczne i leniwe. Co przysparza rodzicom wielu zmartwień.
Efekty terapii
Zauważalnymi efektami terapii pacjentów ze zdiagnozowanym ADHD są:
- poprawa koncentracji
- poprawa pamięci krótko i długo trwałej
- poprawa myślenia logicznego
- wyraźnie zauważalna lepsza motywacja i chęć bycia samodzielnym
- poprawa relacji rodzinnych i społecznych
Naszymi pacjentami są najczęściej osoby w wieku od 2,5 roku do 20 lat. Terapia wymaga zaangażowania specjalistów z wielu dziedzin, rodziny a zwłaszcza rodziców. Z naszych doświadczeń wynika, iż młodsze dzieci szybciej uzyskują wymierne korzyści terapii, nie jest to jednak regułą.
Efekty leczenia są współzależne od zaangażowania rodziców oraz złożoności schorzenia.
Poprawie ulegają:
- rozwój w zakresie mowy
- pojawienie się pierwszych słów
- większy zasób słownictwa
- wyraźniejsza mowa
- bardziej spontaniczna mowa
- bardziej gramatycznie układane zdania
- nabycie umiejętności opowiadania
- odpowiadanie adekwatnie na zadawane pytania
- znaczna poprawa w świadomości siebie, otoczenia oraz ciekawość świata
- zwiększenie stopnia akceptacji zmian w swoim otoczeniu
- reakcja na swoje imię
- polepszenie kontaktu wzrokowego
- znacznie lepsze rozumienie mowy niewerbalnej (intonacji głosu, mimiki twarzy, gestów) oraz używanie mowy niewerbalnej (pojawienie się gestów)
- używanie zabawek zgodnie z przeznaczeniem oraz nabycie umiejętności „wymyślania” zabaw
- zwiększenie samodzielności w zakresie codziennych czynności
- chęć posiadania własnego zdania
- większa ciekawość świata- zadanie dużo pytań
- poprawa w relacjach społecznych oraz rodzinnych
- wykonywanie poleceń
- wyciszenie, uspokojenie dziecka
- zachowania bardziej adekwatne do sytuacji
- wyciszenie stymulacji i zaburzeń sensorycznych
- wyciszenie agresji i autoagresji
- wyciszenie lęków
- znaczna poprawa zdolności intelektualnych
- rozwój myślenia abstrakcyjnego – żartowania, opowiadania, udawania, pomysłowości itp.
- okazywania uczuć: troskliwości, czułości, empatii
- znacznie lepsza pamięć i koncentracja
- znaczne postępy w nauce
- nabycie umiejętności „kłócenia się”, umiejętności mówienia „nie”, pokazywania własnego zdania i własnych potrzeb
- poprawa kondycji fizycznej
- lepsza koordynacja ruchowa
- zmniejszenie hipotoni
- zauważalna poprawa mimiki twarzy
- postępy w grafomotoryce: rysowanie, kolorowanie, wycinanie
- mniejsza wybiórczość pokarmowa
- uregulowanie przemiany materii
- lepsza detoksykacja poprzez pocenie się
- znaczna poprawa trawienia
- wyregulowanie wypróżnień
- mniejsza wybiorczość pokarmowa
- chęć poznawania nowych smaków
- poprawa snu
- rozwój zachowań społecznych – kontakt wzrokowy, emocje, uśmiech, rozmowa, zabawy grupowe, współpraca z rówieśnikami
- systematyczny rozwój zainteresowań
- wzrost spontaniczności w zachowaniu
