ADD (Attention Deficit Disorder) jest zespołem zaburzeń koncentracji uwagi, bez lub z małą nadpobudliwością. Jednostka neurologiczna, która może przejść w ADHD (diagnozuje się jako pochodną ADHD).

Osoby cierpiące na ADD wchodzą bardzo często w stan dezorientacji. Czynność tę powszechnie rozpoznaje się jako oddanie się marzeniom lub nieuwagę. Problemy z koncentracją nasilają się w wieku szkolnym. Dzieci te wykazują trudności z przyswajaniem materiałów. Mają problemy z czytaniem i pisaniem. Niektóre dzieci z ADD czytają bardzo wolno, przy szybkim pisaniu obniża się poziom graficzny ich pisma. Czasami pojawia się problem z szybkim liczeniem. Na tle klasy odbierane są jako dzieci młodsze albo mniej dojrzałe emocjonalnie. Wszelkie pomoce behawioralne nie przynoszą pożądanych efektów.

Dzieci dotknięte zaburzeniami ADD charakteryzują następujące objawy:

• niska odporność na dystraktory, (bodźce rozpraszające)
• bardzo słaba koncentracja na wykonywanym zadaniu
• nie zwracają uwagi na szczegóły i robią bezmyślne błędy
• często wydaje się, że nie słuchają, kiedy bezpośrednio do nich się mówi, wydaje się że bujają w obłokach
• są niecierpliwe, a okazywany zapał do zadań jest chwilowy
• wydają się być bezmyślne i zapominalskie i leniwe, maja problem z pamiętaniem o obowiązkach domowych i szkolnych, nie potrafią zorganizować pracy
• nie opowiadają co było w przedszkolu/szkole
• malowanie, rysowanie i inne czynności manualne nie sprawiają im przyjemności
• mają problemy z czytaniem i pisaniem, przyswajaniem nowego materiału
• bywają bardziej wrażliwe emocjonalnie, brak wiary w własne możliwości

Zauważalnymi efektami terapii pacjentów ze zdiagnozowanym ADHD są:

• poprawa koncentracji
• poprawa pamięci krótko i długo trwałej
• poprawa myślenia logicznego
• wyraźnie zauważalna lepsza motywacja i chęć bycia samodzielnym
• poprawa relacji rodzinnych i społecznych